Konstancin-Jeziorna: atrakcje

Willa Le Fleur, ul. Szpitalna 14 ~ 650 m

Muzeum Villa la Fleur przyciąga wielbicieli sztuki z całego świata. W dwóch zabytkowych willach znajdziemy kilkaset dzieł malarstwa i rzeźby I połowy XX wieku. To jedyne muzeum w Polsce, gdzie prezentowane są dzieła twórców światowej rangi, takich jak: Tamara Łempicka, Amedeo Modigliani, Fernand Léger, Chaïm Soutine, Tsuguharu Foujita, Mojżesz Kisling czy Ossip Zadkine.

Tężnia solankowa

Tężnia solankowa, jedna z sześciu w całej Polsce , druga najstarsza po tężni ciechocińskiej, znajduje się w centrum Parku Zdrojowego. Ta drewniana konstrukcja pokryta gałązkami tarniny jest obiektem leczniczym, w którym zastosowana jest haloterapią. Tężnia jest zasilana naturalną solanką pobieraną z głębokości ponad 1700 m – dzięki stężeniu mineralow wynoszącym ok 6% solanka ta posiada właściwości lecznicze. Podczas parowania solanka wytwarza swoisty mikroklimat, porównywany do klimatu morskiego. Więcej informacji na stronie Tężnia Solankowa

Stara Papiernia dawniej i dziś

Centrum Handlowe Stara Papiernia początki swojej historii datuje na XVIII wiek. W 1760 roku na obecnych terenach centrum powstała pierwsza na Mazowszu papiernia. Zakład nosił nazwę Królewska Fabryka Papieru, a jednym z jej stałych klientów był król Stanisław August Poniatowski. Na papierze z tej fabryki zostały spisane m.in. dokumenty Sejmu Czteroletniego i Konstytucji Trzeciego Maja. W latach 30. XIX wieku w zakładzie, który wówczas istniał wzniesiono nowych budynek oraz zmodernizowano system zaopatrzenia zakładu w wodę. Od rzeki Jeziorki odprowadzono kanał zasilający koło wodne. Kanał istnieje do dziś, a wzdłuż niego prowadzi malowniczo usytuowany, drewniany taras. Po 1836 roku, kiedy kierownicze stanowisko objął fachowiec, z pochodzenia Francuz, Gabriel Planche postanowiono zbudować nowy budynek dla wyjątkowo nowoczesnej jak na tamte czasy maszyny papierniczej do produkcji papieru ciągłego. Zakupiono też tereny zielone wokół stawu górnego, należące do rodziny Potulickich. W 1838 roku zbudowano nowy budynek w kształcie litery „L”.

Perły Architektury

Rezydencje w Konstancinie budowane były na zlecenie finansistów i przemysłowców oraz ludzi świata kultury, posiadających duże zasoby finansowe. Dlatego też ich wille były zaprojektowane jako niepowtarzalne w swojej architekturze i funkcjonalności. Wpływ na to miała też aktualna moda. Najwięcej modernistycznych willi powstało na Królewskiej Górze, a zapotrzebowanie na ten kierunek w architekturze zbiegło się z możliwością nabywania działek budowlanych na tym terenie. Wykupione były już modne parcele w sąsiedniej osadzie Konstancin. Posiadłości, o których będzie mowa dalej, wpisane są do Krajowego lub Gminnego Rejestru Zabytków, a jest ich w Konstancinie 150, z czego samych willi około 100. Spacerując ulicami Konstancina i z zainteresowaniem przyglądając się budynkom, trzeba pamiętać o losach ich mieszkańców – czasem fascynujących, czasem tragicznych. Warto też mieć na uwadze, że wille zmieniały swoje nazwy, gdy wprowadzali się do nich nowi mieszkańcy. Znani i nieznani bohaterowie tych miejsc wywierali wpływ na historię miasta, kraju, czasami nawet i Europy.

Hugonówka

Hugonówka przy Mostowej 15 jest aktualnie siedzibą Konstancińskiego Domu Kultury. Znajdujący się na pograniczu Skolimowa i Konstancina budynek był pierwszym w tych okolicach Zakładem Przyrodoleczniczym. Nazwa jej pochodzi od imienia fundatora, Hugona Seydla, a wybudowana została w 1902 roku. Budynek pensjonatu na wysokości pierwszego piętra miał dwa symetryczne tarasy skierowane na rzekę Jeziorkę. Na tej ostatniej urządzono przystań dla łodzi wiosłowych. Wnętrze budynku spełniało wszystkie wymogi sanitarne i higieniczne. Pensjonariusze korzystali z salki gimnastycznej, inhalatorium i dwóch sal wypoczynkowych. Kolejni właściciele – państwo Andrzejewscy – zmienili nazwę na Willa „Pod Diabłami” od stojącego na klombie postumentu ze spychającymi się z niego faunami.

Pałac w Oborach

Warto zatrzymać się w podkonstancińskich Oborach, gdzie znajduje się pałac magnacki – jeden z najpiękniejszych na Mazowszu przykładów zachowania architektury dworskiej. Wyjątkowość miejsca podkreśla rozległy i przepiękny stary park z unikatowym drzewostanem i okalające pałac stawy. To wszystko tworzy magiczną atmosferę, pozwalającą oderwać się na chwilę od zgiełku dużego miasta.

Willa Świt

Willa Świt - dom Stefana Żeromskiego - Konstancin-Jeziorna w latach swojej świetności przyciągał do siebie wielu znakomitych i znanych ludzi, w tym ze świata artystycznego. Jedną z najwybitniejszych postaci jaka zawitała w progach podwarszawskiego uzdrowiska był Stefan Żeromski, którego dom mogliśmy zwiedzać w okresie wakacyjnym. To znana mieszkańcom Konstancina willa "Świt"

Wieża ciśnień

Znaczna część Konstancina-Jeziornej została objęta nadzorem konserwatorskim już w latach 70-tych XX wieku. W następnych dziesięcioleciach rejestr zabytków uzupełniano o kolejne wpisy. Dziś chronionych obiektów w mieście jest kilkadziesiąt, ale niestety stan ten ulega ciągłym zmianom ze względu na pogłębiające się niszczenie wielu zabytków. Warto więc zobaczyć te, które stanowiły o klimacie dawnego uzdrowiska i letniska, zanim zostaną przebudowane lub znikną zupełnie. Wraz z projektem przyszłego letniska w Konstancinie zlecono opracowanie planów sieci wodociągowej. Prac tych podjął się Edward Lilpop, warszawski architekt specjalizujący się m. in. w budowach sieci wodociągowo-kanalizacyjnych. Inwestycję finansowało Towarzystwo Akcyjne Ulepszonych Miejscowości Letniczych, a późniejszym właścicielem został Zarząd Osady i Uzdrowiska Konstancin. W trakcie budowy sieci u zbiegu ulicy Sienkiewicza z ulicą Żeromskiego wzniesiono stację wodociągów wraz z wieżą ciśnień. Lilpop nadał obiektowi zbudowanemu z nietynkowanej cegły wygląd nawiązujący do dawnych zamków. Dziś wieża jest nieczynna, ale pozostaje przykładem dawnego budownictwa komunalnego oraz stanowi jedną z atrakcji uzdrowiska nad Jeziorką.

Aktywny wypoczynek

Amatorom aktywnego wypoczynku poleca się przede wszystkim liczne trasy turystyczne. Konstancin-Jeziorna najlepiej poznawać pieszo, natomiast w kierunku Warszawy, Góry Kalwarii czy Piaseczna wyznaczonych jest kilka szlaków rowerowych. Ze względu na cztery rezerwaty przyrody okalające miejscowość, wycieczki te będą jednocześnie znakomitą okazją na bliskie spotkanie z matką natur. Piesze szlaki turystyczne: Zielony: prowadzi przez Królewską Górę i Nowe Wierzbno, a dalej tereny leśne Chojnowskiego Parku Krajobrazowego w kierunku południowym. Czarny: prowadzi po zamkniętej pętli przez zabytkowy teren Konstancina, Las Oborski, Skolimów, deptak nad rzeką Jeziorką i Park Zdrojowy. Długość pętli 8,8 km. Żółty: prowadzi przez zabytkowy teren Konstancina, Las Oborski, Łyczyn i Cieciszew nad Wisłę. We wsi Dębówka opuszcza obszar Gminy Konstancin-Jeziorna i kieruje się dalej na południe do Góry Kalwarii. Niebieski: prowadzi z Ursynowa, przez Las Kabacki, Konstancin (Park Zdrojowy), Obory (Dwór w Oborach), rezerwat Łyczyńska Olszyna, Łyczyn, Las Oborski.

Kościół Wniebowzięcia NMP ~ 700 m

Ufundowany w 1910 roku przez hrabinę Józefę Dąmbską, Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest doskonale zachowanym przykładem architektury neogotyckiej.

Muzeum Stefana Żeromskiego w Willi Świt

Dom jest otwarty dla zwiedzających w każdą sobotę od 1 maja do 15 października w godzinach od 11:00 do 17:00 W wyjątkowych przypadkach (duże grupy chętnych lub osoby, które nie mają możliwości odwiedzenia Domu w soboty) można porozumieć się telefonicznie w celu ewentualnego ustalenia dodatkowego terminu: Alina Kowalczykowa, tel. 609 575 014. Zwiedzaniu towarzyszą prelekcje o życiu i twórczości Stefana Żeromskiego, wygłaszane przez prof. Jerzego Snopka oraz prof. Alinę Kowalczykową.

Amfiteatr w Parku Zdrojowym

Oddany do użytku w 2009 roku Amfiteatr był od tego czasu miejscem wielu wspaniałych koncertów i wydarzeń kulturalnych. Jego bryła oparta jest na planie koła o średnicy ponad 30 metrów. Widownia mieści 306 osób, jest też 14 stanowisk dla osób niepełnosprawnych poruszających się wózkami inwalidzkimi. W amfiteatrze odbywają się liczne koncerty i imprezy takie jak: Dni Konstancina, Letnie Spotkania Muzyczne i kino plenerowe.

Katyńskie Dęby Pamięci

W 2010 roku, na odnowionej ulicy Sienkiewicza, posadzono 11 dębów poświęconych zamordowanym oficerom i policjantom pochodzącym z Konstancina i okolic. Postawiono również granitowy blok z tablicą upamiętniającą poległych. Od kilku lat sadzenie tzw. Dębów Pamięci odbywa się w całej Polsce w ramach programu „Katyń – ocalić od zapomnienia”.

Zamek Książąt Mazowieckich w Czersku ~ 19km

Osoby zainteresowane średniowieczną historią Polski zapraszamy do odwiedzenia XV-wiecznego zamku w Czersku. Wybudowana za czasów Bolesława Śmiałego warownia jest przykładem architektury gotyckiej, którą możecie Państwo poznać wraz z przewodnikiem lub samodzielnie. Co jakiś czas organizowane są tam również turnieje rycerskie i wydarzenia kulturalne.

Ogród botaniczny w Powsinie

Warto również odwiedzić przepiękny ogród botaniczny w Powsinie niedaleko Konstancina. Ten niezwykły kompleks oczaruje Państwa wielością roślin i pięknymi widokami. Oprócz flory można również podziwiać kolekcję motyli. Na terenie ogrodu znajduje się także Centrum Zachowania Różnorodności Biologicznej, czyli Kriogeniczny Bank nasion, gdzie przechowywane są nasiona zagrożonych gatunków roślin.

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Muzeum wilanowskie jest najstarszym polskim muzeum sztuki. Zostało założone w 1805 roku z inicjatywy ówczesnych właścicieli Aleksandry i Stanisława Kostki Potockich. Kolejni właściciele z rodu Potockich, a następnie Branickich udostępniali nieprzerwanie wilanowskie zbiory. Sam Pałac powstał w drugiej połowie XVIII wieku, za czasów podbojów Króla Jana III Sobieskiego. W Pałacu Wilanowskim możemy poznawać nie tylko dawną historię i sztukę, ale również rozległe ogrody utrzymane w stylu barokowym. Jest to obowiązkowy punkt podczas zwiedzania Królewskiego Wilanowa.

Historia powstania miasta uzdrowiska

Historia Konstancina, jako miejscowości uzdrowiskowej rozpoczyna się w 1897 roku, kiedy to spokrewniony z właścicielami Obór hrabia Witold Skórzewski oraz hrabia Władysław Mielżyński podjęli się budowy podwarszawskiego letniska. W szybkim tempie dokonali parcelacji gruntów leśnych położonych na wysokiej skarpie pradoliny Wisły. Teren podzielono na duże działki o powierzchni 10 tys. łokci, czyli około 3300 m2. Podziały objęły teren ograniczony od zachodu ul. Graniczną (granica z sąsiednim majątkiem rodziny Prekerów), od północy rzeką Jeziorką, od południa linią przebiegającą pomiędzy dzisiejszymi ulicami Gąsiorowskiego i Piasta. Wschodnia granica przebiegała skrajem lasu wzdłuż dzisiejszej ul. Sobieskiego, a na wysokości ul. Czereśniowej dochodziła do skarpy pradoliny Wisły i dalej wzdłuż skarpy do Jeziorki. Taki obszar zajmowała Konstancja - letnisko założone przez Towarzystwo Akcyjne Ulepszonych Miejscowości Letniczych, później przemianowana na Konstancin. Równolegle przebiegała parcelacja sąsiedniego Skolimowa i Chylic, zaś parcelację Królewskiej Góry przeprowadzono w 1926 roku.